فلج بلز
این بیماری در هر گروه سنی رخ می‌دهد ولی در ۴۰–۲۰ سالگی شایع تر است. در یک جمعیت صدهزار نفری سالانه ۲۰–۱۰ مورد از آن رخ می‌دهد. خطرابتلا به فلج بلز در افراد باردار، مبتلا به دیابت و سرماخورده بیشتر از سایر افراد می باشد.
علائم فلج بلز شامل: ضعف در یک طرف صورت، انقباضات کوتاه‌مدت عضلانی، افتادگی پلک و لب، اشک‌ریزش خودبخودی و سرازیر شدن آب دهان در طرف مبتلا، خشکی چشم، خشکی دهان، اختلال در چشیدن غذا، ناتوانی در سوت زدن و لبخند کج می‌باشد. علائم می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشند.
بیشتر افراد ظرف 2 تا 3 ماه بصورت تدریجی به بهبودی کامل می رسند. یک دوره قرص های استروئید نیز که تا 72 ساعت پس از ظاهر شدن عارضه شروع شود، می تواند شانس بهبودی کامل را بیشتر هم بکند. فلج شدید نیز در 80 تا 90 درصد موارد کاملا بهبود می یابد. در مواردی که بهبودی کامل رخ ندهد، گاهی با کمک جراحی می توان ظاهر صورت و کار عضلات آن را بهتر کرد.
• در طی روز از عینک برای محافظت از چشم استفاده کند.
• در هنگام شب از یک پوشش چشمی استفاده کنید.
• در صورتی که نمی توانید پلک های خود را کاملا ببندید، می بایست که از چشمان خود محافظت کنید.
راه و روش درمان با فیزیوتراپی:
هدف از درمانهای فیزیوتراپی برگرداندن عملکرد عصب و عضلات صورت می باشد که به طرق زیر انجام می گیرد:
• تمرین درمانی صورت برای فلج بل
• تحریک الکتریکی
• ماساژ دستی
• لیزر درمانی
بازدید: 58تاریخ انتشار : 1396/11/23